11
Амма яшлар тувгъанча да, олар не яхшылыкъ, не яманлыкъ этип битгенче де, Аллагь Ребекагъа: «Уллусу гиччисине къуллукъ этежек», – деп айтды. Бу зат Аллагьны танглаву эркин экенни, инсанны къазангъанындан тюгюл, янгыз Аллагьны чакъырывундан асылы болагъанны гёрсете.
Шолайлыкъда, Аллагьны ваъдасы инсанлагъа иманы саялы бериле. Шо ваъда Ибрагьимни бары да наслуларына уллу савгъатдыр. Шо ваъда янгыз Къанунгъа гёре юрюйгенлеге тюгюл, Ибрагьим йимик иманы булан яшайгъан гьар гишиге бериле. Аллагьны алдында Ибрагьим бизин барыбызны да атабыздыр. Сыйлы Язывларда язылгъан кюйде: «Мен сени бир кёп халкъланы атасы этдим». Ибрагьим оьлюлени тирилтеген ва бар болмагъан бары да затны бар этеген Аллагьгъа иман салды.
Оьзюн сюегенлерине, мурадына гёре чакъырылгъанларына Аллагь бары да затны яхшылыкъ учун этегенни биз билебиз.