Байлыгъына аркъа таягъанлар ер болар, гьалал адамлар бюрленип гелеген терекге ошар.
Сизге буса, гьей байлар, адаршай. Сиз сюйген чакъы кеп чекгенсиз.
Сонг барысына да: – Къарагъыз, вёре, дамагькарлыкъдан сакъ болугъуз, неге тюгюл инсанны яшаву ону малыны кёплюгюнден асылы болмай, – дей.
Амма сиз буса пакъырланы ер этдигиз. Сизге зулму этеген ва сизин дуванханалагъа тартагъан байлар тюгюлмю дагъы?
Къайгъырыгъыз, гьынкъгъа тюшюгюз, йылагъыз! Кюлкю – гьынкъгъа, сююнч де мунгайывгъа айланып къалсын.