Иман салагъанлар булай аламатлар гёрсетмеге болажакълар: Мени атым булан жинлени къувалажакълар, янгы тиллерде сёйлежеклер.
Олар къоллары булан йыланланы тутуп болажакълар, гьатта оьлтюреген загьруну ичсе де, олагъа зарал болмажакъ, къолун тийдирип, аврувланы сав этежеклер.
Раббибиз Иса олар булан сёйлегенден сонг, кёкге гётериле ва Аллагьны онг янында олтура.
Якъчылары буса барып Раббибизни сёзюн бары да ерлерде билдирелер. Раббибиз олагъа кёмек эте, гьайран аламатлар гёрсетмек булан оланы сёзлерин гертилей.
Сиз гёрюп турагъан, таныма да таныйгъан бу адамны Исаны къудраты сав этди. Иса ва О береген иман булан бу сакъат сизин гёз алдыгъызда сав болду.
сизге барыгъызгъа да ва Исрайылны бютюн халкъына белгили болсун: сиз Оьзюн хачгъа илген, Аллагь оьлюмден тирилтген назаретли Иса Месигь берген гьакимлик булан шо адам саппа-сав болуп, сизин алдыгъызда эретуруп тура.
Павел гючлю кюйде къычырып: – Туруп, аякъларынгны уьстюнде токъта! – дей. Бу адам, еринден эретуруп, юрюмеге башлай.
О шону бир кёп гюнлени узагъында айтып турду. Шондан инжинип, Павел ону ичиндеги ругьгъа: – Иса Месигьни аты булан сагъа буюраман: ону ичинден чыгъып тай! – дей. Ругь да шоссагьат ону ичинден чыгъып тая.