Иса халкъгъа отну уьстюнде олтурмагъа буюра. О беш экмекни де, эки балыкъны да алып, кёкге багъып къарап, шюкюр дуа эте. Сонг, сындырып, экмеклени якъчыларына бере, олар да халкъгъа пайлайлар.
Етти экмекни де, балыкъны да алып, бир башлап шюкюр дуа эте, сонг сындырып якъчыларына бере, олар да халкъгъа пайлайлар.
Шо заман Иса халкъгъа ерде олтурсун деп буюра. Сонг етти де экмекни алып, бир башлап шюкюр дуа эте. Сонг сындырып якъчыларына бере, олар да халкъгъа пайлайлар.
Иса экмек алып, шюкюр дуа да этип, сындырып якъчыларына пайлай. Сонг: – Бу сизин учун берилеген Мени къаркъарамдыр. Муну Мени эсде сакъламакъ учун ашагъыз, – дей.
О заман экмеклени алып, шюкюр дуа этгенден сонг, Иса олтургъанлагъа пайлай. Шо кюйде балыкъланы да пайлай, гьар кимге сюйген чакъыны бере.
Мен сизге берген затны оьзю Раббибизден алдым. Оьзюне хыянатлыкъ этилген гече Раббибиз Иса экмекни де алып,
шюкюр этгенден сонг, ону бёлген ва: «Бу сизин учун къурбан этилеген Мени къаркъарамдыр. Муну Мени эсде сакъламакъ учун ашагъыз», – деген.
Шо макюрчюлер къатын алмакъны гери ура, бир тюрлю ашланы ашама ярамай деп уьйрете. Шо ашланы чы Аллагь гьакъ гертиликни билегенлер ва огъар инанагъанлар шюкюрлюк булан къабул этсин деп яратгъан.
Аллагь яратгъан чакъы бары да зат яхшы, шюкюрлюк булан къабул этилеген бары да зат да гери урулмагъа болмас.