Павел буса оьзюне ёлдашгъа Силаны сайлай. Иман къардашлары ону Раббибизни рагьмусуна аманат эте, о да ёлгъа тюше.
Оланы шонда тапмагъанда, шагьарны гьакимлерини алдына Ясонну ва иман къардашланы бир нечелерин сюйреп алып гелелер ва къычырып: – Бютюн дюньягъа хозгъавул салгъан бу адамлар гьали мунда да гелгенлер.
Ясон оланы уьюнде къабул этген. Олар барысы да, Румну пачасыны буйрукъларына къаршы чыгъып, Иса деген башгъа бир пача бар деп айталар, – деп айтмагъа башлайлар.
Гюмюш усталаны ва башгъа саниятчыланы жыйып, о булай дей: – Къурдашлар, оьзюбюзню касбубуздан биз яхшы къазанагъаныбызны сиз билесиз.
Павел деген бу адам, янгыз Эфесде тюгюл, бютюн Асияда да дегенлей кёп адамланы оьзюне инандырып, тюз ёлдан чыгъарып турагъанны да сиз гёресиздир ва эшитесиздир. О айтагъангъа гёре, инсанны къоллары булан яратылгъан аллагьлар герти аллагьлар тюгюл.
Амма сиз буса пакъырланы ер этдигиз. Сизге зулму этеген ва сизин дуванханалагъа тартагъан байлар тюгюлмю дагъы?