Сонг Петер, уьч де адамны уьйге чакъырып, къонакъ эте. Артындагъы гюн олар булан бирче ёлгъа чыгъа. Яффадагъы иман къардашларыны бирлери де ону булан бирче гетелер.
Бу сёзлени эшитген сонг, олар рагьатланалар. – Олай буса, товба этип, Аллагь ят халкълагъа да даимлик яшавну гёрме имканлыкъ берген экен, – деп, Аллагьгъа макътав этмеге башлайлар.