Барнаба ва Павел шону эшитгенде, уьстюндеги опуракъларын йыртып, халкъны уьстюне багъып чабалар.
– Гьей адамлар, сиз этеген недир? Биз де сизин йимик бир инсанларбыз. Сиз шо тарыкъсыз затланы къоюп, кёклени, ерлени, денгизлени ва олардагъы бары да затны яратгъан гьакъ Аллагьгъа сужда этсин деп, сизге Сююнч Хабарны алып гелгенбиз.
Шо заман огъар сужда этмеге деп, аякъларыны алдында баш урдум. О буса магъа: – Шолай этме! Сен де, Исагъа гьалал къуллукъ этеген иман къардашларынг да йимик, мен де Аллагьны бир къуллукъчусуман. Аллагьгъа сужда эт! Аллагьны атындан сёйлемекни мурады Исаны гьакъында шагьатлыкъ этмекдир, – деп айтды.