Мен де Атам сизге Оьзю ваъда этген затны йибережекмен. Сиз буса кёклерден сизге йиберилген шо къуват гелгинче, шо шагьарда къалып туругъуз.
Мен сизге парахатлыкъ къоюп гетемен. Парахатлыгъымны сизге беремен. Мен сизге дюнья берегени йимик парахатлыкъ бермеймен. Юреклеригизден гьалекликни тайдырыгъыз! Тартынмагъыз ва къоркъмагъыз!
Аллагь берген Ругь сизин къайтып къоркъув булан яшайгъан къуллар этмеди, герти Аллагьны авлетлери болмагъа ихтияр берди. Аллагьны Ругьундан таба биз Аллагьгъа «Абба», демек «Атабыз» дейбиз.
Шо авлетлер сандан ва къандан болгъангъа гёре, шолагъа ошап, О инсан болуп къалды. Оьзюню оьлюмюнден таба оьлюмге гьакимлик этегенни, демек иблисни ёкъ этмек учун ва сав оьмюрю оьлюмню къоркъувунда къулчулукъда болгъанланы азат этмек учун, О шо кюйде гелди.
Сюювде къоркъув ёкъ. Камил болгъан сююв къоркъувну къувалай. Къоркъув жаза булан байлавлу. Къоркъагъан гишини юрегиндеги сююв камиллешген даражасына етишмей.