Иса олагъа англатмагъа башлай: – Вёрегиз, сакъ болугъуз, сизин алдатмасынлар!
Амма сиз гьазир болуп туругъуз! Мени атымны макътап юрюгенигиз саялы, сизин тутуп дуванханалагъа бережеклер, синагогларда тюежеклер, гьакимлени, пачаланы алдында токътатажакълар. Шо заман Мени гьакъымда шагьатлыкъ этежексиз.
Вёрегиз, юхлап турмагъыз! Шону сагьаты къачан гележегин билмейсиз.
Шогъар гёре аякъ уьстде къатты эретургъанбыз деп ойлаша бусагъыз, сакъ болугъуз, йыгъылып гетме боласыз!
Гюнагьлы табиатыны напсларына чакъырыв эте туруп, олар адашып юрюйгенлерден янгы арчылма башлагъанланы оьзлеге багъып тарталар.
Къайсы бийикликден тюшгенингни эсге ал! Товба эт ва башда этегенингни этип тур. Эгер сен товба этмесенг, Мен гелип, сени шамчырагъынгны еринден тайдырарман.