Йылан къатынгишиге: – Оьлмежексиз.
– Сен магъа деп берген къатынгиши берди магъа шо емишлени, мен де ашадым, – дей Адам.
Сизин атагъыз иблисдир, сиз де о атагъызны хыялларын кютмеге сюесиз. О башдан берли де адам оьлтюрювчю болду ва бир заманда да гьакъ гертини яны болмады, неге тюгюл онда оьзюнде де гьакъ герти ёкъ. О ялгъан айтагъанда, оьзюню ана тилинде сёйлей, неге тюгюл о оьзю де ялгъанчы, ялгъанланы да атасы.
Гьали сиз кимден гече бусагъыз, мен де шондан гечемен. Мен гечген затны чы (эгер де гертиден де магъа гечме зат бар буса), бизин Иблисге алдатма къоймасын учун, Месигьни алдында сизин хатиригизден гечдим. Иблисни мурадын буса биз яхшы билебиз.
Терсине, гьар адамны яман хыяллары ону сынап къарар ва шо хыяллары ону оьзюне багъып тартар, гьавасландырар.
Бу аждагьа шайтан ва иблис деп айтылагъан бырынгъы уллу йыландыр. Бютюн дюньяны алдатып тургъан бу аждагьа оьзюню малайиклери булан бирге ерге ташланды.