Ол жер бетіне жаңбыр жаудырып, егістікті суға қандырады.
Елсіз айдалаға, адам тұрмайтын құла түзге жаңбыр жаудыратын кім?
Құлазыған қу жапанды суландырып, жерден шөп шығаратын кім?
Топырақтан мал азығына шөп өсіресің,Адамға ас болуға дақылдар еккізесің,
Пенденің жүрегін қуантар шарапты да,Бетті жылтыратар зәйтүн майын да,Денеге күш-қуат берер нанды да.
Өзінің бар екендігіне істеген игі істерімен анық дәлел келтіруін тоқтатпады: Өзі аспаннан жаңбыр жаудырып, дер кезінде өнім беріп, мол азық сыйлауымен жүрегімізді қуанышқа кенелтеді».