Алайда зұлымдардың көкірек көздері әлсірейді. Олардың бас сауғалайтын жері болмай, үміттері үзіледі.
Көршілеріме жек көрініштімін,Таныстарыма да қорқыныштымын,Мені көре қалса қашады далада,Осындай болдым жауларыма бола.
Мазақтары жүрегімді күйретіп, әлсізбін,Бекерге жұрттан аяныш күттім,Ешбір жұбатушыны кездестірмедім.
Жаратқан бейшара жанды қолдап-қорғайды,Айыптаушылардан аман-есен сақтайды.
Қанқұмарлар мінсізді жек көреді,Ал әділдер мінсіздің игілігін көздейді.
Сен «аластатылған, еш қамқоршысы жоқ Сион» деп аталғандықтан, Мен сені қайтадан сауықтырып, жарақаттарыңды жазамын.