Жебелерің үшкір, олар патшаныңЖауларының жүрегіне дәл қадалсын,Барлық ұлттар да аяғыңа жығылсын.
Ауыздарынан жамандық бұрқырайды,Тілдері семсердей жарақаттайды,Олар «Кім естір екен?» деп ойлайды.
Теріс істеріміз жаншып тұр бізді.Ал Сен кешіресің күнәларымызды.
Адамның жас кезінде туған балаларыЖебелері іспетті жауынгердің қолындағы,
Көмір шоғындай оларға жаудырылсын,Отқа не батпақты шұңқырға лақтырылсын,Енді қайтып солардан шыға алмасын,
Өзгеге қарсы жалған куә болған —Сойыл, семсер, үшкір жебедей қауіпті жан.