Өзіме былай дедім: «Мен сақ жүрейін,Тіліммен күнә жасаудан безейін,Әділетсіз жан қасымда тұрғандаТіліме берік бұғау салайын да».
Өз аузы ақымақты ажалға бастар,Өз тілі жанына тұзақ құрар.
Тілде өмір мен өлімнің билігі болар,Сөзге үйір соның жемісін татар.
Зерделі білімін жасырар,Зердесіз надандығын жариялар.
Бәріміз де көп қате жібереміз. Ал кім сөзінде қате жібермесе, сол — денесін тұтастай меңгере алатын жетілген адам.
Забурда мынадай сөздер жазылған ғой: Өмірді ұнатып, жақсы күндерді көруді қалағандар ауыздарынан жаман сөз шығармасын, өтірік айтудан да әрқашан сақтансын!