Сөзуар құтыла алмас күнәдан,Ақылды жан өз аузына ие болған.
Дана жанның тілі білімді мақтар,Аңқаудың аузынан надандық ағылар.
Сонымен еткен еңбегінен қанағат табу адам үшін ең жақсы нәрсе екеніне көзім жетті. Бұл оның үлесіне тиген. Өйткені кейінірек болатын жайттарды оған кім көрсете алады?
Адам үшін өмірде ненің игі екенін кім біледі? Ол қысқа да мәнсіз күндерімен көлеңкедей сырғып өте шығады ғой. Өзінен кейін осы өткінші дүниеде не болатынын адамға кім білдіреді?
Ал пенде кейін не болатынын білмейді, әрі болашақтың қалай болатынын оған кім айта алады?