Орныма жатып, ұйықтаймын бейқам,Содан оянып, тұрамын қайтадан,Себебі мені қорғайды Жаратқан.
Мен қорықпаймын өзіме жан-жақтанҚарсы шыққан мыңдаған жауларымнан.
Уа, Жаратқан, мен төсегіме жатыпҰйықтаймын енді қаннен-қаперсіз,Өйткені Өзің маған бердің сыйлапТыныш өмірді қауіп-қатерсіз.
Ал Жаратқан Иенің бір періштесі түнде түрменің қақпаларын ашып, оларды шығарды да:
Кенеттен жер қатты сілкініп, түрменің іргесі шайқалып кетті. Сол сәтте барлық есіктер ашылып, бүкіл тұтқындардың аяқтарындағы шынжырлары шешіліп түсіп қалды.