Книга Бытие Cтих 4 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Бытие ескі Інжіл

ескі Інжіл

Бытие

Исход

Левит

Числа

Второзаконие

Иисус Навин

Судьи

Руфь

1. Царств

2. Царств

3. Царств

4. Царств

1. Паралипоменон

2. Паралипоменон

Ездра

Неемия

Есфирь

Иов

Псалтирь

Притчи

Екклесиаст

Песня Песней

Исаия

Иеремия

Плач Иеремии

Иезекииль

Даниил

Осия

Иоиль

Амос

Авдий

Иона

Михей

Наум

Аввакум

Софония

Аггей

Захария

Малахия

Жаңа өсиет

От Матфея

От Марка

От Луки

От Иоанна

Деяния

Иакова

1. Петра

2. Петра

1. Иоанна

2. Иоанна

3. Иоанна

Иуды

К Римлянам

1. Коринфянам

2. Коринфянам

К Галатам

К Ефесянам

К Филиппийцам

К Колоссянам

1. Фессалоникийцам

2. Фессалоникийцам

1. Тимофею

2. Тимофею

К Титу

К Филимону

К Евреям

Откровение

← Предыдущая

Бытие

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50

Жақып сапарын әрі қарай жалғастырып, шығыс еліне жетті.

Сол жерде ол далада тұрған бір құдықты көрді. Оның қасында үш отар қой жатты, шопандар малдарын содан суарады екен. Құдықтың аузы алып таспен бекітілген еді.

Барлық отарлар жиналғаннан кейін малшылар тасты аударып тастап, малдарын суарып, болған соң құдық аузын қайтадан бекітіп қоятын.

Жақып малшылардан:— Ағайындар, қай жерліксіңдер? — деп сұрады.— Хараннанбыз.

Параллельные места

Бытие 27:43

Бытие 28:10

Сондықтан айтқанымды тыңда: тез жолға жиналып, Харандағы туған ағам Лабанға қашып кет. Ал Жақып Бер-Шебадан шыққаннан кейін, Харанға қарай беттеген еді.

— Нахор ұлы Лабанды білесіңдер ме?— Иә, білеміз.

— Оның хал-жағдайы жақсы ма?— Жақсы. Міне, оның қызы Рахила қойларын айдап келе жатыр.

Жақып:— Күн әлі ерте, малды жинайтын уақыт болған жоқ. Қойларды суарып, өріске шығарыңдар, — дегенде,

малшылар:— Барлық мал жиналып, құдық аузындағы тас алынып тасталғанша, олай істей алмаймыз. Тек содан кейін ғана малды суарамыз, — деп жауап берді.

Олар сөйлесіп тұрғанда, Рахила әкесінің ұсақ малдарымен құдық басына келді. Себебі ол да мал бағатын.

Жақып нағашысы Лабанның қызы Рахиланы және оның қойларын көрісімен, құдық аузындағы тасты аударып тастап, малдарын суарып берді.

Сонан соң Рахиланың бетінен сүйіп, дауыстап жылап,

өзін: «Әкеңнің жиені, Рабиғаның ұлымын», — деп таныстырды. Қыз әкесіне жүгіріп барып, болған жайтты айтып берді.

Лабан қарындасының ұлы Жақып туралы ести сала, алдынан шықты. Оны құшақтап бауырына қысып, бетінен сүйіп, үйіне алып барды. Жақып Лабанға өзінің неге келгені жайлы әңгімелеп берді.

Сонда Лабан: «Сен қандас бауырымсың», — деп, оған құшағын жайды.Жақып нағашысының қасында бір ай болғаннан кейін,

Лабан оған тіл қатып:— Сен туысым болғандықтан маған тегін қызмет етуге тиіссің бе? Жоқ, қызметің үшін менен не қалайсың, соны айтшы, — деді.

Лабанның екі қызы бар болатын, үлкенінің аты Лия, кішісінің аты Рахила еді.