Czuwam i jestem jak ptak samotny na dachu.
Ty zaś, o Panie, na wieki zasiadasz na tronie, a imię Twoje [trwa] przez wszystkie pokolenia.
Powstaniesz i okażesz litość Syjonowi, bo czas już, byś się nad nim zmiłował, ‹bo nadeszła godzina›.
Nie wyczerpała się litość Pana, miłość nie zgasła.
Odnawia się ona co rano: ogromna Twa wierność.