Вторая книга Царств 15:25
Вторая книга Царств 15:26
Св. Евангелие от Матфея 26:14
Св. Евангелие от Матфея 26:15
Св. Евангелие от Матфея 26:16
Св. Евангелие от Матфея 26:21
Св. Евангелие от Матфея 26:22
Св. Евангелие от Матфея 26:23
Св. Евангелие от Матфея 26:24
Св. Евангелие от Матфея 26:25
Св. Евангелие от Матфея 26:47
Св. Евангелие от Матфея 26:48
Св. Евангелие от Матфея 26:49
Св. Евангелие от Матфея 26:50
Св. Евангелие от Луки 22:3
Св. Евангелие от Луки 22:4
Св. Евангелие от Луки 22:5
Св. Евангелие от Луки 22:6
Св. Евангелие от Луки 22:21
Св. Евангелие от Луки 22:22
Св. Евангелие от Луки 22:23
Св. Евангелие от Луки 22:47
Св. Евангелие от Луки 22:48
Св. Евангелие от Иоанна 13:18
Св. Евангелие от Иоанна 13:21
Св. Евангелие от Иоанна 13:22
Св. Евангелие от Иоанна 13:23
Св. Евангелие от Иоанна 13:24
Св. Евангелие от Иоанна 13:25
Св. Евангелие от Иоанна 13:26
Св. Евангелие от Иоанна 13:27
Св. Евангелие от Иоанна 13:28
Св. Евангелие от Иоанна 13:29
Св. Евангелие от Иоанна 13:30
Св. Евангелие от Иоанна 18:3
Деяния св. Апостолов 1:16
Król powiedział Sadokowi: Zanieś z powrotem Arkę Bożą do miasta! Jeżeli Pan będzie mnie darzył życzliwością, to przywróci mię, tak że znów będę mógł ją zobaczyć razem z przybytkiem,
jeżeli jednak powie: Nie znajduję w tobie upodobania — oto jestem — niech czyni ze mną co uzna za słuszne!
Odrazę wzbudzam u bliskich, nastają na mnie kochani.
Ci, którzy jedli z jego stołu, zmiażdżą go, wojsko zaś jego ulegnie rozproszeniu i wielu padnie zabitych.
Wtedy jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów
i rzekł: Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam. A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników.
Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać.
A gdy jedli, rzekł: Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was mnie zdradzi.
Bardzo tym zasmuceni zaczęli pytać jeden przez drugiego: Chyba nie ja, Panie?
On zaś odpowiedział: Ten, który ze Mną rękę zanurza w misie, on Mnie zdradzi.
Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził.
Wtedy Judasz, który Go miał zdradzić, rzekł: Czy nie ja, Rabbi? Odpowiedział mu: Tak jest, ty.
Gdy On jeszcze mówił, oto nadszedł Judasz, jeden z Dwunastu, a z nim wielka zgraja z mieczami i kijami, od arcykapłanów i starszych ludu.
Zdrajca zaś dał im taki znak: Ten, którego pocałuję, to On; Jego pochwyćcie!
Zaraz też przystąpił do Jezusa, mówiąc: Witaj Rabbi! i pocałował Go.
A Jezus rzekł do niego: Przyjacielu, po coś przyszedł? Wtedy podeszli, rzucili się na Jezusa i pochwycili Go.
Wtedy szatan wszedł w Judasza, zwanego Iskariotą, który był jednym z Dwunastu.
Poszedł więc i umówił się z arcykapłanami i dowódcami straży, jak ma im Go wydać.
Ucieszyli się i ułożyli się z nim, że dadzą mu pieniądze.
On zgodził się i szukał sposobności, żeby im Go wydać bez wiedzy tłumu.
Lecz oto ręka mojego zdrajcy jest ze Mną na stole.
Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi według tego, jak jest postanowione, lecz biada temu człowiekowi, przez którego będzie wydany.
A oni zaczęli wypytywać jeden drugiego, kto by mógł spośród nich to uczynić.
Gdy On jeszcze mówił, oto zjawił się tłum. A jeden z Dwunastu, imieniem Judasz, szedł na ich czele i zbliżył się do Jezusa, aby Go pocałować.
Jezus mu rzekł: Judaszu, pocałunkiem wydajesz Syna Człowieczego?
Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem; lecz /potrzeba/, aby się wypełniło Pismo: Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę.
To powiedziawszy Jezus doznał głębokiego wzruszenia i tak oświadczył: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeden z was Mnie zdradzi.
Spoglądali uczniowie jeden na drugiego niepewni, o kim mówi.
Jeden z uczniów Jego — ten, którego Jezus miłował — spoczywał na Jego piersi.
Jemu to dał znak Szymon Piotr i rzekł do niego: Kto to jest? O kim mówi?
Ten oparł się zaraz na piersi Jezusa i rzekł do Niego: Panie, kto to jest?
Jezus odparł: To ten, dla którego umaczam kawałek /chleba/, i podam mu Umoczywszy więc kawałek /chleba/, wziął i podał Judaszowi, synowi Szymona Iskarioty
A po spożyciu kawałka /chleba/ wszedł w niego szatan. Jezus zaś rzekł do niego: Co chcesz czynić, czyń prędzej.
Nikt jednak z biesiadników nie rozumiał, dlaczego mu to powiedział.
Ponieważ Judasz miał pieczę nad trzosem, niektórzy sądzili, że Jezus powiedział do niego: Zakup, czego nam potrzeba na święto, albo żeby dał coś ubogim.
A on po spożyciu kawałka /chleba/ zaraz wyszedł. A była noc.
Judasz, otrzymawszy kohortę oraz strażników od arcykapłanów i faryzeuszów, przybył tam z latarniami, pochodniami i bronią.
Bracia, musiało wypełnić się słowo Pisma, które Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu. On to wskazał drogę tym, którzy pojmali Jezusa,