Podając zaś szaty i konia do rąk jednego spośród najznakomitszych książąt króla, niech ubiorą męża, którego król chce uczcić, i niech go obwożą na koniu po placu miejskim, i niech wołają przed nim: Oto, co uczyniono mężowi, którego król chce uczcić!
Nie wejdę do mieszkania w moim domu, nie wstąpię na posłanie mego łoża,
Gniew króla to zwiastun śmierci, uśmierzy go człowiek rozumny.
W pogodnym obliczu króla jest życie, jego łaska jak chmura deszczowa na wiosnę.
Jak ryk lwa — tak zapalczywość króla, kto go rozgniewa, życie naraża.
Uleczę ich niewierność i umiłuję ich z serca, bo gniew mój odwrócił się od nich.
Jest ona bowiem dla ciebie narzędziem Boga, [prowadzącym] ku dobremu. Jeżeli jednak czynisz źle, lękaj się, bo nie na próżno nosi miecz. Jest bowiem narzędziem Boga do wymierzenia sprawiedliwej kary temu, który czyni źle.