I przez siedem dni radośnie obchodzili Święto Przaśników, gdyż Pan rozradował ich, zwracając serce króla Aszszuru ku nim, by ich wspierał przy pracy około domu Boga, Boga izraelskiego.
Następnie: od dnia, kiedy powołano mnie na naczelnika ziemi judzkiej — od roku dwudziestego aż do trzydziestego drugiego roku [panowania] króla Artakserksesa: przez dwanaście lat — ani ja nie jadłem chleba namiestnikowskiego, ani moi bracia.