Четвёртая книга Царств 16:9
Król asyryjski wysłuchał go. Wyruszył król asyryjski przeciwko Damaszkowi i zajął go, a mieszkańców zabrał w niewolę do Kir. Resina zaś kazał zabić.
Bo stolicą Aramu jest Damaszek, a głową Damaszku Resin; i stolicą Efraima jest Samaria, a głową Samarii syn Remaliasza; ale jeszcze sześćdziesiąt pięć lat, a Efraim zdruzgotany przestanie być narodem.
bo zanim chłopiec nauczy się wymawiać «tata» i «mama», zaniosą bogactwa Damaszku i łupy z Samarii przed króla asyryjskiego.
Czyż Kalno nie jest podobne do Karkemisz? Czyż nie jest Chamat podobne do Arpad albo Samaria podobna do Damaszku?
O Damaszku. Wstydem napełniły się Chamat i Arpad, bo usłyszały niepomyślną wieść. Są one wzburzone jak morze, pełne trwogi, nie mogą się opanować.
Damaszek jest bezsilny, gotowy do ucieczki, opanował go popłoch; lęk i bóle go ogarniają niby rodzącą kobietę.
Jak bardzo jest opuszczone sławne miasto, miasto pełne wesela.
I tak jego młodzieńcy polegną na ulicach i wyginą tego dnia wszyscy jego wojownicy — wyrocznia Pana Zastępów.
Wzniecę pożar na murach Damaszku, by pochłonął pałace Ben Hadada.
Tak mówi Pan: Z powodu trzech występków Damaszku i z powodu czterech nie odwrócę tego [wyroku], gdyż zmłócili saniami żelaznymi Gilead.
Ześlę więc ogień na dom Chazaela, by strawił pałace Ben-Hadada.
Rozbiję zaworę Damaszku i wytępię mieszkańca z doliny Awen i dzierżącego berło z Bet-Eden, a naród Aramu uprowadzony zostanie do Kir — mówi Pan.
Wyrok. Słowo Pana: W krainie Chadraku i Damaszku będzie Jego odpoczynek, gdyż do Pana należy Oko Aramu, jak i wszystkie pokolenia Izraela.