Четвёртая книга Царств 18:24
Четвёртая книга Царств 18:34
Четвёртая книга Царств 19:10
Четвёртая книга Царств 19:11
Четвёртая книга Царств 19:12
Четвёртая книга Царств 19:13
Четвёртая книга Царств 19:14
Четвёртая книга Царств 19:15
Четвёртая книга Царств 19:16
Четвёртая книга Царств 19:17
Четвёртая книга Царств 19:18
Четвёртая книга Царств 19:19
Четвёртая книга Царств 19:20
Четвёртая книга Царств 19:21
Четвёртая книга Царств 19:22
Четвёртая книга Царств 19:23
Четвёртая книга Царств 19:24
Четвёртая книга Царств 19:25
Четвёртая книга Царств 19:26
Четвёртая книга Царств 19:27
Четвёртая книга Царств 19:28
Четвёртая книга Царств 19:29
Четвёртая книга Царств 19:30
Четвёртая книга Царств 19:31
Четвёртая книга Царств 19:32
Четвёртая книга Царств 19:33
Четвёртая книга Царств 19:34
Четвёртая книга Царств 19:35
Четвёртая книга Царств 19:36
Четвёртая книга Царств 19:37
Jak zmusisz do odwrotu namiestnika, jednego z najmniejszych sług pana mego? Lecz ty zaufałeś Egiptowi, ze względu na rydwany i jazdę.
Gdzie są bogowie Chamatu i Arpadu, gdzie bogowie Sefarwaim, ‹ Heny i Iwwy? Gdzie są bogowie Samarii? › Czy wybawili Samarię z mojej ręki?
Tak powiecie Ezechiaszowi, królowi judzkiemu: Niech twój Bóg, w którym położyłeś nadzieję, nie zwodzi cię zapewnieniem: Nie będzie wydana Jerozolima w ręce króla asyryjskiego!
Oto ty słyszałeś, co zrobili królowie asyryjscy wszystkim krajom, przeznaczając je na zagładę, a ty miałbyś ocaleć?
Czy bogowie narodów, które moi przodkowie wyniszczyli, ocalili je? Gozan, Charan, Resef i Edomitów, którzy byli w Telassar?
Gdzie jest król Chamatu i król Arpadu, i król miasta Sefarwaim, Heny i Iwwy?
Ezechiasz wziął list z rąk posłów i przeczytał go, następnie poszedł do świątyni Pańskiej i rozwinął go przed Panem.
I zanosił modły Ezechiasz przed obliczem Pańskim, mówiąc: Panie, Boże Izraela! Który zasiadasz na cherubach, Ty sam jeden jesteś Bogiem wszystkich królestw świata. Tyś uczynił niebo i ziemię.
Nakłoń, Panie, Twego ucha, i usłysz! Otwórz, Panie, Twoje oczy, i popatrz! Słuchaj słów Sennacheryba, które przesłał, by znieważać Boga żywego.
To prawda, o Panie, że królowie asyryjscy wyniszczyli narody i ich kraje.
W ogień wrzucili ich bogów, bo ci nie byli bogami, lecz tylko dziełem rąk ludzkich — z drzewa i z kamienia — więc ich zniszczyli.
Teraz więc, Panie, Boże nasz, wybaw nas z jego ręki! I niech wiedzą wszystkie królestwa ziemi, że Ty sam jesteś Bogiem, o Panie!
Wówczas Izajasz, syn Amosa, posłał Ezechiaszowi oświadczenie: Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Wysłuchałem tego, o co modliłeś się do Mnie w sprawie Sennacheryba, króla Asyrii.
Oto wyrocznia, jaką wydał Pan co do niego. Gardzi tobą, szydzi z ciebie Dziewica, Córa Syjonu. Za tobą potrząsa głową Córa Jeruzalem.
Komuś ubliżył i komu zbluźnił? Przeciw komu twój głos podniosłeś i w górę wzbiłeś twe oczy? Przeciw świętemu Izraela!
Przez twych posłańców urągałeś Panu. Mówiłeś: Z mnóstwem mych rydwanów wyszedłem na szczyty górskie, na najdalsze grzbiety Libanu. Wyciąłem jego cedry najwyższe i co najpiękniejsze jego cyprysy. Wtargnąłem w jego ostatnie ustronie, w jego bujną gęstwinę leśną.
Drążyłem studnię i piłem obce wody, stopami nóg moich wysuszyłem wszystkie rzeki Egiptu.
Czy nie słyszałeś? Z dawna to przygotowałem. Co ułożyłem od prastarych czasów, to teraz w czyn wprowadzam. Miałeś obrócić w stosy gruzów obwarowane miasta.
Mieszkańcy ich bezsilni, przelękli się i okryli wstydem. Stali się jak rośliny na polu, jak młoda trawa zielona, jak zielsko na dachach spalone podmuchem wiatru wschodniego.
Lecz Ja wiem, kiedy wstajesz [i kiedy] spoczywasz, kiedy wychodzisz ‹i kiedy powracasz, i jak cię ponosi złość przeciw Mnie›.
Ponieważ cię złość ponosi przeciw Mnie i twa zuchwałość doszła do moich uszu, przeto ci w nozdrza założę moje kółka i moje wędzidło na wargi, by zmusić cię do odwrotu drogą, którą przybyłeś!
To niechaj ci za znak posłuży: W tym roku żywcie się ziarnem, pozostawionym po zbiorze, na przyszły rok następnym, tym, co samo obrodzi. Ale na trzeci rok siejcie i zbierajcie, zakładajcie winnice i jedzcie ich owoce.
Reszta ocalałych z domu Judy ponownie zapuści w głąb korzenie i w górze wyda owoce.
Albowiem z Jeruzalem wyjdzie Reszta, i z góry Syjon garstka ocalałych. Zazdrosna miłość Pana ‹Zastępów› tego dokona!
Dlatego tak mówi Pan o królu asyryjskim: Nie wejdzie on do tego miasta ani nie wypuści tam strzały, nie nastawi przeciw niemu tarczy ani nie usypie przeciwko niemu wału.
Drogą, tą samą, którą przybył, powróci, a do miasta tego nie wejdzie — Wyrocznia Pana.
Otoczę opieką to miasto i ocalę je przez wzgląd na Mnie i na sługę mego, Dawida.
Tejże samej nocy wyszedł Anioł Pański i pobił w obozie Asyryjczyków sto osiemdziesiąt pięć tysięcy ludzi. Rano, kiedy wstali, oto ci wszyscy byli martwymi ciałami.
Sennacheryb, król asyryjski, zwinął więc obóz i odszedł. Wrócił się i pozostał w Niniwie.
A gdy oddawał pokłon w świątyni swego boga, Nisroka, [synowie jego], Adramelek i Sareser, zabili go mieczem, a sami zbiegli do kraju Ararat. Syn zaś jego, Asarhaddon, został w jego miejsce królem.
dlatego: Oto Pan sprawia, że wzbierają przeciw niemu wody Rzeki gwałtowne i obfite — ‹król asyryjski i cała jego chwała› — i wtargną do wszystkich jej łożysk, i przekroczą wszystkie jej strome brzegi;