błaga Boga, a On się lituje, radosne oblicze nań zwraca. Przywrócono mu dawną prawość
Z ich winy Go doszedł krzyk biednych, a On słucha wołania ubogich.
Taka jest droga tych, co ufność pokładają w sobie, i taka przyszłość miłośników własnej mowy.
Do Szeolu są gnani jak owce, pasie ich śmierć, zejdą prosto do grobu, serca prawych zapanują nad nimi, rano zniknie ich postać, Szeol ich mieszkaniem.
Wtedy zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a On [rzeknie]: Oto jestem! Jeśli u siebie usuniesz jarzmo, przestaniesz grozić palcem i mówić przewrotnie,
I będzie tak, iż zanim zawołają, Ja im odpowiem; oni jeszcze mówić będą, a Ja już wysłucham.