Кіроўцу хору. Псальма Давідава.
Заўсёды перад сабою я Госпада бачыў, бо Ён праваруч мяне; не пахіснуся.
да Цябе заклікалі яны, і былі ратаваныя; на Цябе спадзяваліся, і ня былі пасаромленыя.
Хай спадзе на яго пагібель нянаджаная, і сетка ягоная, якую ён схаваў на мяне, хай яго самога і ўловіць; хай у яе і ўпадзе на пропадзь сваю.
У Богу выратаваньне маё і слава мая; скала сілы маёй і надзея мая ў Богу.
Ты вяртаеш чалавека ў тло, і кажаш: вярнецеся, сыны чалавечыя!