Книга Псалтыр Cтих 6 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Псалтыр Стары Запавет

Стары Запавет

Быцьцё

Выхад

Лявіт

Лікі

Другі закон

Ісус Нав

Кніга Судзьдзяў

Рут

Першая Царстваў

Другая Царстваў

Трэйцяя Царстваў

Чацьвёртая Царстваў

Першая Летапісаў

Другая Летапісаў

Эздра

Нээмія

Эстэр

Ёв

Псалтыр

Выслоўі

Эклезіяст

Песьня

Ісая

Ерамія

Плач

Езэкііль

Данііл

Асія

Ёіль

Амос

Аўдзей

Ёна

Міхей

Навум

Абакум

Сафон

Агей

Захарыя

Малахія

Новы Запавет

Паводле Мацьвея

Паводле Марка

Паводле Лукаша

Паводле Яна

Дзеі

Якава

Першае Пятра

Другое Пятра

Першае Яна

Другое Яна

Трэйцяе Яна

Юда

Да Рымлянаў

Першае да Карынфянаў

Другое да Карынфянаў

Да Галятаў

Да Эфэсянаў

Да Піліпянаў

Да Каласянаў

Першае да Фесаланікійцаў

Другое да Фесаланікійцаў

Першае да Цімафея

Другое да Цімафея

Да Ціта

Да Філімона

Да Габрэяў

Адкрыцьцё

← Предыдущая

Псалтыр

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152

Малітва спрагненага, калі ён смуткуе і вылівае прад Госпадам скруху сваю.

Госпадзе! пачуй малітву маю, і енк мой хай дойдзе да Цябе.

Не хавай аблічча Твайго ад мяне; у дзень смутку майго прыхілі да мяне вуха Тваё; у дзень, калі паклічу Цябе, адразу пачуй мяне.

Бо зьніклі, як дым, дні мае, і косткі мае абпаленыя, як галавешка;

сэрца маё ўражанае, і высахла, як трава, аж я забываюся есьці мой хлеб;

ад голасу стогну майго косткі мае прысталі да плоці маёй.

Параллельные места

Псалтыр 98:4

Псалтыр 146:7

Усклікайце Госпаду, уся зямля; радуйцеся, весялецеся і сьпявайце; творыць суд пакрыўджаным, дае хлеб галодным. Гасподзь вызваляе вязьняў;

Я стаў падобны да пелікана ў пустыні; я зрабіўся як сыч у руінах;

ня сплю і сяджу, як адзінокая птушка на даху.

Кожны дзень клянуць мяне ворагі мае, і неабольнікі мае ганяць мяне.

Я попел ем замест хлеба, і пітво маё разбаўляю сьлязьмі,

ад гневу Твайго і абурэньня Твайго; бо Ты ўзвысіў мяне і скінуў мяне.

Дні мае быццам цень, які ўхіляецца; і я высах, быццам трава.

Ты ж, Госпадзе, вечна жывеш, і памяць пра Цябе з роду ў род.

Ты паўстанеш, умілажалішся з Сіёна? бо час літаваць яго, бо прысьпеў час;

бо рабы Твае палюбілі і каменьне ягонае, і попел ягоны шкадуюць.

І збаяцца народы імя Гасподняга, і ўсе цары зямныя — славы Тваёй.

Бо збудуе Гасподзь Сіён, і зьявіцца ў славе Сваёй;

паглядзіць на малітву бездапаможных, і не пагардзіць малітваю іхняй.

Пра гэта напісана будзе роду наступнаму, і пакаленьне наступнае ўславіць Госпада,

бо Ён прынік са святой гары Сваёй; зь нябёсаў глянуў Гасподзь на зямлю,

каб пачуць стогны вязьняў, раскаваць сыноў сьмерці,

каб абвяшчалі на Сіёне імя Гасподняе, і славу Яму — у Ерусаліме,

калі зьбяруцца народы разам і царствы служыць Госпаду.

Стаміў Ён на шляху сілу маю, скараціў дні мае.

Я сказаў: Божа мой! не забяры мяне на палавіне дзён маіх. Твае гады ў роды родаў.

На пачатку Ты, Госпадзе, заснаваў зямлю, і нябёсы — дзея рук Тваіх;

яны загінуць, а Ты застанешся; і ўсе яны, як рыза, спарахнеюць, і, як адзеньне, Ты пераменіш іх, — і зьменяцца;

але Ты — той самы, і гады Твае ня скончацца.

Сыны рабоў Тваіх будуць жыць, і семя іхняе ўмацуецца прад абліччам Тваім.

← Предыдущая

Псалтыр

Выбор основного перевода