Чалавек, народжаны жанчынай, недаўгавечны і перапоўнены журботамі:
нібы кветка, ён выходзіць і ападае; уцякае, як цень, і ня спыняецца.
навечна ўгрунтую семя тваё, і твой род уладжу навечна».
Голас кажа: абвяшчай! і сказаў: што мне абвяшчаць? Кожная плоць — трава і ўся краса яе — нібы кветка польная.
Бо ўсякая плоць — быццам трава, і ўсякая слава людзкая — быццам квет на траве, засохла трава — квет ейны апаў;