Книга Ёв Cтих 7 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Ёв Стары Запавет

Стары Запавет

Быцьцё

Выхад

Лявіт

Лікі

Другі закон

Ісус Нав

Кніга Судзьдзяў

Рут

Першая Царстваў

Другая Царстваў

Трэйцяя Царстваў

Чацьвёртая Царстваў

Першая Летапісаў

Другая Летапісаў

Эздра

Нээмія

Эстэр

Ёв

Псалтыр

Выслоўі

Эклезіяст

Песьня

Ісая

Ерамія

Плач

Езэкііль

Данііл

Асія

Ёіль

Амос

Аўдзей

Ёна

Міхей

Навум

Абакум

Сафон

Агей

Захарыя

Малахія

Новы Запавет

Паводле Мацьвея

Паводле Марка

Паводле Лукаша

Паводле Яна

Дзеі

Якава

Першае Пятра

Другое Пятра

Першае Яна

Другое Яна

Трэйцяе Яна

Юда

Да Рымлянаў

Першае да Карынфянаў

Другое да Карынфянаў

Да Галятаў

Да Эфэсянаў

Да Піліпянаў

Да Каласянаў

Першае да Фесаланікійцаў

Другое да Фесаланікійцаў

Першае да Цімафея

Другое да Цімафея

Да Ціта

Да Філімона

Да Габрэяў

Адкрыцьцё

← Предыдущая

Ёв

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

І ад гэтага дрыжыць сэрца маё і зрушылася зь месца свайго.

Слухайце, слухайце голас Яго і гром з вуснаў Ягоных.

Пад усім небам раскаты Ягоныя, і бляск Ягоны — да краёў.

За ім грыміць голас; грыміць Ён голасам велічы Сваёй і ня спыняе яго, калі голас Ягоны пачуты.

Даўно грыміць Бог голасам Сваім, чыніць дзеі вялікія, нам не спасьцігальныя.

Бо сьнегу Ён кажа: будзь на зямлі; гэтак сама дробны дождж і вялікі дождж у Ягонай уладзе.

Ён кладзе пячатку на руку кожнаму чалавеку, каб усе людзі ведалі дзею Яго.

Параллельные места

Ёв 12:14

Што Ён разбурыць, тое не адбудзецца; каго Ён увязьніць, той ня вызваліцца.

Тады зьвер сыходзіць у сховішча і застаецца ў сваіх логавах.

З поўдня прыходзіць бура, а з поўначы — сьцюжа.

Ад павеву Божага паходзіць лёд, і паверхня вады сьціскаецца.

Гэтак сама вільгацьцю напаўняе Ён хмары, і воблакі сеюць сьвятло Ягонае,

і яны кіруюцца паводле намераў Ягоных, каб выканаць тое, што Ён загадае ім на ўлоньні населенай зямлі.

Ён загадвае ім ісьці альбо дзеля пакараньня, альбо ў дабраволеньне, альбо дзеля памілаваньня.

Слухай гэтага, Ёў; стой і разумей дзівосныя дзеі Божыя.

Ці ведаеш, як Бог кіруе імі і загадвае сьвятлу зьзяць з воблака Свайго?

Ці разумееш раўнавагу воблакаў, дзівосную дзею Найдасканалейшага ў веданьні?

Як награваецца твая вопратка, калі Ён супакойвае зямлю з поўдня?

Ці ж ты зь Ім распасьцёр нябёсы, цьвёрдыя, як літае люстра?

Навучы нас, што сказаць Яму? Мы ў гэтай цемры нічога ня можам ведаць.

Ці будзе абвешчана Яму, што я кажу? Ці сказаў хто, што сказанае даносіцца Яму?

Цяпер ня бачна яркага сьвятла ў воблаках, але праляціць вецер і расчысьціць іх.

Сьветлае надворэе прыходзіць з поўначы, і вакол Бога страшэнная прыгажосьць.

Усеўладца! мы не дасягаем Яго. Ён вялікі сілаю і поўніцаю правасудзьдзя. Ён ні на кога не гняце.

Таму хай багавеюць прад Ім людзі, і хай дрыжаць прад Ім усе мудрыя сэрцам!

← Предыдущая

Ёв

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42

Выбор основного перевода