Як імя Тваё, Божа, так і слава Твая да краю зямлі; правіца Твая поўная праўды.
Добры пакідае спадчыну і ўнукам, а багацьце грэшніка зьберагаецца праведнаму.
Хто памнажае маёмасьць сваю ростам і ліхвою, той зьбірае яе дабрачынцам бедных.
Бо чалавеку, які перад абліччам Ягоным ёсьць добры, Ён мудрасьць дае, і веды, і радасьць; а грэшнаму клопат дае — зьбіраць, назапашваць, каб богаспадобнаму потым аддаць. І гэта — марнасьць і пагоня за ветрам!