Падыме яго ўсходні вецер і панясе, і ён порстка пабяжыць ад яго.
бо Бог — Цар усёй зямлі; сьпявайце ўсе разумна.
за тое і я пасьмяюся з вашай пагібелі; парадуюся, калі прыйдзе ваш страх;
кажучы дрэву: »ты мой бацька«, і каменю: »ты нарадзіў мяне«; бо яны абярнуліся да мяне сьпінаю, а ня тварам; а ў час бедства свайго будуць казаць: »устань і выратуй нас!«
Таму разьвею іх, як пыл, што разносіцца ветрам пустынным.
Госпадзе! сіла мая і моц мая і прыстанішча маё ў дзень смутку! да Цябе прыйдуць народы ад краёў зямлі і скажуць: «толькі няпраўду спадкавалі нашы бацькі, пустату і тое, у чым ніякай няма карысьці».
І найміты яго сярод яго, як укормленыя цяляты, — і самыя павярнулі назад, пабеглі ўсе, ня ўстоялі, бо прыйшоў на іх дзень пагібелі іхняй, час наведваньня іх.
Весьляры твае завялі цябе ў вялікія воды; усходні вецер разьбіў цябе сярод мораў.