а сам адышоў у пустыню на дзень дарогі і прыйшоўшы сеў пад карчом ядлоўцу, і прасіў сьмерці сабе і сказаў: даволі ўжо, Госпадзе; вазьмі душу маю, бо я ня лепшы за бацькоў маіх.
Таму якраз мы і стогнем, хочучы апрануцца ў нябеснае наша жытлішча;
дык мы лагодзімся і хочам лепей выйсьці зь цела і ўсталявацца ў Госпадзе,