Yer üzərinə yağış yağdırır, Çöllərə sular axıdır.
Kimsəsiz yerləri, İnsan yaşamayan çölləri sulasın,
Səhralar – biyabanlar doyunca su içsin, Yaşıl ot bitsin?
Çünki necə yarandığımızı bilir, Torpaqdan düzəlməyimizi unutmur.
İnsanınsa ömrü bir ota oxşar, Çəmən gülləri kimi çiçək açar,
Lakin yenə də Özünü şahidsiz qoymadı. Sizə yaxşılıq edərək göydən yağışlar yağdırır, cürbəcür məhsullar yetişdirən fəsillər bəxş edir, sizi yeməklə doydurur və ürəyinizi sevincə qərq edir».