Artıq Sənin oxların mənə saplanıb, Əllərin üstümə ağırlıq salıb.
Axmağın ağzı onu bəlaya salar, Dili canına tələ qurar.
Ölüm və həyat dilin əlindədir, Onu sevənlər barından yeyir.
Uzaqgörən bildiyini özü üçün saxlar, Axmaq qəlbinin səfehliyini hamıya yayar.
Çünki hamımız çox büdrəyirik. Sözləri ilə büdrəməyən bir kimsə bütün bədəni də yüyənləyə bilən kamil bir insandır.
Çünki: «Kim həyatdan kam almaq, Xoş gün görmək istəyirsə, Qoy dilini şərdən, Ağzını hiylə danışmaqdan qorusun,