Çünki fəqirləri əzib üzüqoylu qoymuşdu, Özü tikmədiyi evi zorla almışdı.
Yorğuna bir içim su vermədin, Ac olandan çörəyini əsirgədin.
Dul qadınları əliboş qaytardın, Yetimlərin qol-qanadını qırdın.
Əyyub yenə misal çəkərək dedi:
Əgər qardaş-bacılardan birinin paltarı və gündəlik yeməyi yoxdursa
və sizdən biri ona «arxayın get, isin və qarnını doydur» deyib onların yaşayışı üçün lazım olanları vermirsə, nə faydası var?
Əgər kimsə dünya malına sahib olarkən qardaşını ehtiyac içində görüb ona rəhmi gəlmirsə, Allah məhəbbəti onda necə qala bilər?