Ҳаётнинг булоғи Сендадир, Зиё олармиз Сенинг нурингдан.
Бир дарё бор, унинг сувлари Шодлик олиб келар Худо шаҳрига, Худойи Таолонинг муқаддас маконига.
Шу боис ҳар ким уларга юз буради, Уларнинг сўзларини сув каби ичади.
Шод бўлиб, нажот чашмасидан сув оласиз.
Сўнг менга яна деди: “Амалга ошди! Ибтидо ва Интиҳо, Боши ва Поёни Ўзимман. Чанқаганга Мен булоқдаги ҳаётбахш сувдан ичираман. Бунинг эвазига у ҳеч қандай тўлов бермайди.