Кўплар мен ҳақимда: “Худодан унга нажот йўқ”, деб айтадилар.
Сенга илтижо қиламан, эй Худо, Биламан, Сен менга жавоб берасан. Менга қулоқ тутиб, сўзларимни эшитгин.
Кулфатда қолганимда Эгамга илтижо қилдим, Ҳа, нола қилдим Худойимга. У Маъбадидан туриб, овозимни эшитди, Оҳу нолам қулоғига етиб борди.
Қора кунимда улар менга ҳамла қилдилар, Аммо Эгам менга таянч бўлди.
Эгамиз уларга барака беради, Нажоткор Худо уларни оқлайди.
Эй Эгам, ҳолимга боқ, меҳрибонлик қил. Мен ёлғизман, тушкунликка тушганман.
Ахир, Эгамиз Яҳудо шоҳининг саройи ҳақида шундай демоқда: «Сен Мен учун гўзал Гилад ўлкасига ўхшайсан, Бамисоли Лубноннинг юксак чўққиларисан. Лекин қасам ичиб айтаманки, сен саҳрога ўхшаб қоласан, Ҳувиллаган бир шаҳарга айланиб қоласан.