Ёвузлар йўқ қилиб ташланади, Эгамиздан умидворлар юртга эгалик қилади.
Беозорлар эса юртга эгалик қилади, Мўл бахт–саодатдан баҳраманд бўлади.
Бундай одамнинг авлоди юртда қудратли бўлади, Тўғри одамнинг насли барака топади.
Лекин менга қулоқ солганлар осойишта ҳаёт кечиради, ёмонликнинг ваҳимасидан халос бўлади.”
Эгамиздан қўрқиш ҳаётга элтади, одам ҳузур–ҳаловатда яшаб ташвишга учрамайди.
Халқингнинг ҳаммаси солиҳ бўлади, Улар юртни то абад мулк қилиб олади. Ўзим ўтқазган ниҳолдир улар, Менга шуҳрат келтирсин деб, яратган Қўлларимнинг ижоди улар.