Энди бу ердан кетиб, Байтилга борамиз. У ерда мен Худога қурбонгоҳ қураман. Кулфатда қолганимда, Худо менга мадад берган эди. Қаерга борсам, У мен билан бирга бўлди.
Содиқ севгинг, эй Худо, нақадар бебаҳодир! Қанотларинг соясида инсонлар паноҳ топади.
Такаббурнинг оёғи мени эзмасин, Фосиқнинг қўллари мени ҳайдамасин.
Ғанимларимдан мени қутқар, эй Худойим, Менга қарши турганлардан ҳимоя қил мени.
Эгамиз шундай дейди: “У Мени яхши кўргани учун Мен уни қутқараман. Мени билгани учун Мен уни ҳимоя қиламан.
Кулфатда қолганимда мендан юз ўгирма, Менга қулоқ тутгин. Чақирганимда менга тез жавоб бергин.