Юсуф Эфрайимнинг невара–чевараларини ҳам кўрди. Манашенинг ўғли Мохирнинг болалари туғилганда, Юсуф ҳаёт эди. Юсуф бу болаларни ҳам фарзандлари қаторига қабул қилди.
Шундан кейин Аюб яна бир юз қирқ йил яшади. Фарзандлар кўрди, набиралару уларнинг фарзандларини ҳам кўрди, ҳаммаси бўлиб тўрт насл кўрди.
Эй Эгам, эгри йўлларга бурилганларни Бадкирдорлар билан бирга ҳайдаб юборгин. Исроил узра тинчлик бўлсин!
Набиралар — кексаларнинг тожу тахти, оталар ўғилларнинг шон–шуҳратидир.
Бу қоидага кўра, яшаётганларнинг ҳаммасига, яъни Худонинг ҳақиқий халқига тинчлик ва марҳамат ёр бўлсин!