Eý, Hudaý, meni halas etmegi niýetiňe sal; ýa Reb, tiz ýetiş meniň dadyma.
Janyma kast edýänleriň hemmesi, goý, utanja galsyn, ýüzi gyzarsyn; başyma gelen külpetlere şat bolýanlar, yzyna öwrülip, masgara bolsun.
Maňa «haý, haý!» diýýänler, utançlaryndan ýaňa, goý, dowla düşsün.
Seni agtarýanlaryň bary Sende begenip, şadyýan bolsun; «Hudaý beýikdir!» diýip, halas edişiňi söýýänler dyngysyz aýtsyn.
Men bolsa garyp we mätäç, ýöne, eý Hudaý, maňa gamhorlyk etgin; Sensiň kömegim hem Halasgärim, eglenme, ýa meniň Rebbim!
Emma Sen, ýa Reb, uzakda bolma, eý, güýjüm, ýetiş meniň dadyma.
Ýardam etmek üçin dadyma ýetiş, ýa, Taňry meniň Halasgärim!