«Eý, Hudaýym, Saňa ýüzlenmäge utanýaryn! Çünki günämiz başymyzdan agdy, ýazygymyz beýgelip göge ýetdi.
Halyma seredip, akylyňyz çaşsyn, eliňizi agzyňyza tutuň.
Han-begler-de gürrüňlerini bes edip, elleri bilen agyzlaryny tutardylar.
Munuň üçin özümi ýigrenip, başymdan gumdur kül sowrup toba edýärin».