«Birçok balıkçı çağırmak üzereyim. Onları yakalayacaklar» diyor RAB, «Ardından birçok avcı çağıracağım. Her dağın, her tepenin üzerinden, kaya kovuklarından avlayacaklar onları.
Bütün yaptıklarını görüyorum; hiçbiri benden gizli değil. Günahları da gözümden kaçmıyor.
Moav gençliğinden bu yana güvenlikteydi,Şarap tortusu gibi durgun kaldı,Bir kaptan öbürüne boşaltılmadı,Sürgüne gönderilmedi.O yüzden tadını yitirmedi, kokusu bozulmadı.
«İnsanoğlu, İsrail halkının ileri gelenlerinin kendi putlarının odalarında, karanlıkta neler yaptıklarını gördün mü?» dedi, «Onlar, ‹RAB bizi görmüyor, RAB ülkeyi bıraktı› diyorlar.»
«Onlar, ‹Yıkım yakın değil, ev yapmanın zamanıdır. Bu kent kazan, biz de etiz› diyorlar.
Vay başına Siyondaki kaygısızların,Samiriye Dağında kendilerini güvende sananların,İsrail halkının başvurduğuÖnder ulusun tanınmış insanlarının!