Ne zamana dek, ya RAB,Sonsuza dek mi beni unutacaksın?Ne zamana dek yüzünü benden gizleyeceksin?
Gözümü RABden ayırmam,Sağımda durduğu için sarsılmam.
Ama ben insan değil, toprak kurduyum,İnsanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.
Başlarına habersiz felaket gelsin,Gizledikleri ağa kendileri tutulsun,Felakete uğrasınlar.
Ey halkım, her zaman Ona güven,İçini dök Ona,Çünkü Tanrı sığınağımızdır. Sela
Çünkü senin gözünde bin yılGeçmiş bir gün, dün gibi,Bir gece nöbeti gibidir.