Книга Zebur Cтих 6 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Zebur Eski Ahit

Eski Ahit

Tekvin

Çıkış

Levililer

Sayılar

Tesniye

Yeşu

Hakimler

Rut

1 Samuel

2 Samuel

1 Krallar

2 Krallar

1 Paralipomenon

2 Paralipomenon

Ezra

Nehemya

Esther

Eyüp

Zebur

Atasözleri

Eski Ahit'te Hazreti Süleyman'a yazılan kitap

Süleyman'ın Şarkısı

İşaya

Yeremya

Ağıtlar Kitabı

Hezekiel

Daniel

Hoşea

Yoel

Amos

Obadya

Yunus

Mika

Nahum

Habakkuk

Sefanya

Hagay

Zekeriya

Malaki

Yeni Ahit

Matta

Markos

Luke

Yuhanna

Resullerin işleri

Romalılar

1 Korintoslulara

2 Korintoslulara

Galatlar

Efesliler

Filipililer

Koloseliler

1 Selanikliler

2 Selanikliler

1 Timoteosa

2 Timoteosa

Titusa

Filimona

İbraniler

Yakub

1 Petrus

2 Petrus

1 Yuhanna

2 Yuhanna

3 Yuhanna

Yahuda

Vahiy

← Предыдущая

Zebur

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150

Ya RAB, benimle uğraşanlarla sen uğraş,Benimle savaşanlarla sen savaş!

Al küçük kalkanla büyük kalkanı,Yardımıma koş!

Kaldır mızrağını, kargını beni kovalayanlara,«Seni ben kurtarırım» de bana!

Canıma kastedenler utanıp rezil olsun!Utançla geri çekilsin bana kötülük düşünenler!

Rüzgarın sürüklediği saman çöpüne dönsünler,RABbin meleği artlarına düşsün!

Karanlık ve kaygan olsun yolları,RABbin meleği kovalasın onları!

Параллельные места

Zebur 56:11

Zebur 88:3

Tanrıya güvenirim ben, korkmam;İnsan bana ne yapabilir? Çünkü sıkıntıya doydum,Canım ölüler diyarına yaklaştı.

Madem neden yokken bana gizli ağlar kurdular,Nedensiz çukur kazdılar,

Başlarına habersiz felaket gelsin,Gizledikleri ağa kendileri tutulsun,Felakete uğrasınlar.

O zaman RABde sevinç bulacağım,Beni kurtardığı için coşacağım.

Bütün varlığımla şöyle diyeceğim:«Senin gibisi var mı, ya RAB,Mazlumu zorbanın elinden,Mazlumu ve yoksulu soyguncudan kurtaran?»

Kötü niyetli tanıklar türüyor,Bilmediğim konuları soruyorlar.

İyiliğime karşı kötülük ediyor,Yalnızlığa itiyorlar beni.

Oysa onlar hastalanınca ben çula sarınır,Oruç tutup alçakgönüllü olurdum.Duam yanıtsız kalınca,Bir dost, bir kardeş yitirmiş gibi dolaşırdım.Kederden belim bükülürdü,Annesi için yas tutan biri gibi.

Ama ben sendeleyince toplanıp sevindiler,Toplandı bana karşı tanımadığım alçaklar,Durmadan didiklediler beni.

Tanrıtanımaz, alaycı soytarılar gibi,Diş gıcırdattılar bana.

Ne zamana dek seyirci kalacaksın, ya Rab?Kurtar canımı bunların saldırısından,Hayatımı bu genç aslanlardan!

Büyük toplantıda sana şükürler sunacağım,Kalabalığın ortasında sana övgüler dizeceğim.

Sevinmesin boş yere bana düşman olanlar,Göz kırpmasınlar birbirlerineNedensiz benden nefret edenler.

Çünkü barış sözünü etmez onlar,Kurnazca düzen kurarlar ülkenin sakin insanlarına.

Beni suçlamak için ağızlarını ardına kadar açtılar:«Oh! Oh!» diyorlar, «İşte kendi gözümüzle gördük yaptıklarını!»

Olup biteni sen de gördün, ya RAB, sessiz kalma,Ya Rab, benden uzak durma!

Uyan, kalk savun beni,Uğraş hakkım için, ey Tanrım ve Rabbim!

Adaletin uyarınca haklı çıkar beni, ya RAB, Tanrım benim!Gülmesinler halime!

Demesinler içlerinden:«Oh! İşte buydu dileğimiz!»,Konuşmasınlar ardımdan:«Yedik başını!» diye.

Utansın kötü halime sevinenler,Kızarsın yüzleri hepsinin;Gururla karşıma dikilenlerUtanca, rezalete bürünsün.

Benim haklı çıkmamı isteyenler,Sevinç çığlıkları atıp coşsunlar;Şöyle desinler sürekli:«Kulunun esenliğinden hoşlanan RAB yücelsin!»

O zaman gün boyu adaletin,Övgülerin dilimden düşmeyecek.

← Предыдущая

Zebur

Выбор основного перевода