Başlangıçta Tanrı göğü ve yeri yarattı.
Halk şöyle dua etti: «Tek RAB sensin. Gökleri, göklerin göklerini, bütün gök cisimlerini, yeryüzünü ve içindeki her şeyi, denizleri ve içlerindeki her şeyi sen yarattın. Hepsine sen can verdin. Bütün gök cisimleri sana tapınır.
Ey dağlar, niçin koç gibi,Ey tepeler, niçin kuzu gibi sıçradınız?
Bana kulak verdiği için,Yaşadığım sürece Ona sesleneceğim.
Biliyorum, RAB büyüktür,Rabbimiz bütün ilahlardan üstündür.
«Efendiler, neden böyle şeyler yapıyorsunuz?» diye bağırdılar. «Biz de sizin gibi insanız, aynı yaradılışa sahibiz. Size müjde getiriyoruz. Sizi bu boş şeylerden vazgeçmeye, yeri, göğü, denizi ve bunların içindekilerin hepsini yaratan, yaşayan Tanrıya dönmeye çağırıyoruz.
Yüksek sesle şöyle diyordu: «Tanrıdan korkun! Onu yüceltin! Çünkü Onun yargılama saati geldi. Göğü, yeri, denizi, su pınarlarını yaratana tapının!»