Oturup kardeşine karşı konuşur,Annenin oğluna kara çalarsın.
«Yeruşalimle birlikte sevinin,Onu sevenler, hepiniz onun için coşun,Yeruşalim için yas tutanlar, onunla sevinçle coşun.
Sizi sürmüş olduğum kentin esenliği için uğraşın. O kent için RABbe dua edin. Çünkü esenliğiniz onunkine bağlıdır.»
Ey sizler, kılıçtan kurtulanlar,Kaçın, oyalanmayın!RABbi anın uzaktan,Yeruşalimi düşünün!»
Sen kim oluyorsun, ey ulu dağ? Zerubbabilin önünde bir düzlük olacaksın! O tapınağın son taşını çıkarırken, halk da, ‹Ne güzel, ne güzel!› diye bağıracak.»