Книга Zebur Cтих 7 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Zebur Eski Ahit

Eski Ahit

Tekvin

Çıkış

Levililer

Sayılar

Tesniye

Yeşu

Hakimler

Rut

1 Samuel

2 Samuel

1 Krallar

2 Krallar

1 Paralipomenon

2 Paralipomenon

Ezra

Nehemya

Esther

Eyüp

Zebur

Atasözleri

Eski Ahit'te Hazreti Süleyman'a yazılan kitap

Süleyman'ın Şarkısı

İşaya

Yeremya

Ağıtlar Kitabı

Hezekiel

Daniel

Hoşea

Yoel

Amos

Obadya

Yunus

Mika

Nahum

Habakkuk

Sefanya

Hagay

Zekeriya

Malaki

Yeni Ahit

Matta

Markos

Luke

Yuhanna

Resullerin işleri

Romalılar

1 Korintoslulara

2 Korintoslulara

Galatlar

Efesliler

Filipililer

Koloseliler

1 Selanikliler

2 Selanikliler

1 Timoteosa

2 Timoteosa

Titusa

Filimona

İbraniler

Yakub

1 Petrus

2 Petrus

1 Yuhanna

2 Yuhanna

3 Yuhanna

Yahuda

Vahiy

← Предыдущая

Zebur

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150

Bir kaftana bürünür gibi ışığa bürünmüşsün.Gökleri bir çadır gibi geren,

Evini yukarıdaki sular üzerine kuran,Bulutları kendine savaş arabası yapan,Rüzgarın kanatları üzerinde gezen,

Rüzgarları kendine haberci,Yıldırımları hizmetkâr eden sensin. eden sensin» ya da «Meleklerini rüzgarlar, hizmetkârlarını ateş alevleri yapan sensin».

Yeryüzünü temeller üzerine kurdun,Asla sarsılmasın diye.

Engini ona bir giysi gibi giydirdin,Sular dağların üzerinde durdu.

Sen kükreyince sular kaçtı,Göğü gürletince hemen çekildi.

Параллельные места

İşaya 26:9

Geceleri canım sana susar,Evet, içimde ruhum seni özler;Çünkü senin ilkelerin yeryüzünde oldukça,Orada oturanlar doğruluğu öğrenir.

Dağları aşıp derelere aktı,Onlar için belirlediğin yerlere doğru.

Bir sınır koydun önlerine,Geçmesinler, gelip yeryüzünü bir daha kaplamasınlar diye.

Vadilerde fışkırttığın pınarlar,Dağların arasından akar.

Bütün kır hayvanlarını suvarır,Yaban eşeklerinin susuzluğunu giderirler.

Kuşlar yanlarında yuva kurar,Dalların arasında ötüşürler.

Gökteki evinden dağları sularsın,Yeryüzü işlerinin meyvesine doyar.

Hayvanlar için ot,İnsanların yararı için bitkiler yetiştirirsin;İnsanlar ekmeğini topraktan çıkarsın diye,

Yüreklerini sevindiren şarabı,Yüzlerini güldüren zeytinyağını,Güçlerini artıran ekmeği hep sen verirsin.

RABbin ağaçları,Kendi diktiği Lübnan sedirleri suya doyar.

Kuşlar orada yuva yapar,Leyleğin evi ise çamlardadır.

Yüksek dağlar dağ keçilerinin uğrağı,Kayalar kaya tavşanlarının sığınağıdır.

Mevsimleri göstersin diye ayı,Batacağı zamanı bilen güneşi yarattın.

Karartırsın ortalığı, gece olur,Başlar kıpırdamaya orman hayvanları.

Genç aslan av peşinde kükrer,Tanrıdan yiyecek ister.

Güneş doğuncaİnlerine çekilir, yatarlar.

İnsan işine gider,Akşama dek çalışmak için.

Ya RAB, ne çok eserin var!Hepsini bilgece yaptın;Yeryüzü yarattıklarınla dolu.

İşte uçsuz bucaksız denizler,İçinde kaynaşan sayısız canlılar,Büyük küçük yaratıklar.

Orada gemiler dolaşır,İçinde oynaşsın diye yarattığın Livyatan da orada.

Hepsi seni bekliyor,Yiyeceklerini zamanında veresin diye.

Sen verince onlar toplar,Sen elini açınca onlar iyiliğe doyar.

Yüzünü gizleyince dehşete kapılırlar,Soluklarını kesince ölüp toprak olurlar.

Ruhunu gönderince var olurlar,Yeryüzüne yeni yaşam verirsin.

RABbin görkemi sonsuza dek sürsün!Sevinsin RAB yaptıklarıyla!

O bakınca yeryüzü titrer,O dokununca dağlar tüter.

Ömrümce RABbe ezgiler söyleyecek,Var oldukça Tanrımı ilahilerle öveceğim.

Düşüncem ona hoş görünsün,Sevincim RAB olsun!

Tükensin dünyadaki günahlılar,Yok olsun artık kötüler!RAB'be övgüler sun, ey gönlüm!RAB'be övgüler sunun!

← Предыдущая

Zebur

Выбор основного перевода