Kardeşlerin, öz ailen bile sana ihanet etti,Arkandan seslerini yükselttiler.Yüzüne karşı olumlu konuşsalar bile onlara güvenme.
İsanın kendisi, bir peygamberin kendi memleketinde saygı görmediğine tanıklık etmişti.
Kardeşleri bile Ona iman etmiyorlardı.
«Ben Yeruşalime döndükten sonra, tapınakta dua ettiğim bir sırada, kendimden geçerek Rabbi gördüm. Bana, ‹Çabuk ol› dedi, ‹Yeruşalimden hemen ayrıl. Çünkü benimle ilgili tanıklığını kabul etmeyecekler.›
«Ya Rab› dedim, ‹Benim havradan havraya giderek sana inananları tutuklayıp dövdüğümü biliyorlar.
Üstelik sana tanıklık eden İstefanosun kanı döküldüğü zaman, ben de oradaydım. Onu öldürenlerin kaftanlarına bekçilik ederek yapılanları onayladım.›
«Rab bana, ‹Git› dedi, ‹Seni uzaktaki uluslara göndereceğim.»
Pavlusu buraya kadar dinleyenler, bu söz üzerine, «Böylesini yeryüzünden temizlemeli, yaşaması uygun değil!» diye seslerini yükselttiler.
Onlar böyle bağırır, üstlüklerini sallayıp havaya toz savururken komutan, Pavlusun kalenin içine götürülmesini buyurdu. Halkın neden Pavlusun aleyhine böyle bağırdığını öğrenmek için onun kamçılanarak sorguya çekilmesini istedi.