Gökteki yıldızlarla takımyıldızlar ışımayacak,Doğan güneş kararacak, ay ışığını vermez olacak.
Bütün gök cisimleri küçülecek,Gökler bir tomar gibi dürülecek;Gök cisimleri, asma yaprağı,İncir yaprağı gibi dökülecek.
Seni ortadan kaldırdığım zamanGökleri örtecek,Yıldızları karartacak,Güneşi bulutla kapatacağım.Ay ışığını vermeyecek.
Senin yüzünden gökte ışık veren bütün cisimleri karartacak,Ülkeni karanlığa gömeceğim.»Böyle diyor Egemen RAB.
Yeryüzü önlerinde sarsılıyor,Gökyüzü titriyor; Güneş ve ay kararıyor,Yıldızların parıltısı görünmez oluyor.
RABbin büyük ve korkunç günü gelmeden önceGüneş kararacak, ay kan rengine dönecek.
Güneş ve ay kararıyor,Yıldızların parıltısı görünmez oluyor.
Öfke günü o gün!Acı ve sıkıntı,Yıkım ve felaket,Zifiri karanlık bir gün olacak,Bulutlu, koyu karanlık bir gün.
Kuzu altıncı mührü açınca, büyük bir deprem olduğunu gördüm. Güneş keçi kılından yapılmış siyah bir çul gibi karardı. Ay baştan aşağı kan rengine döndü.
İncir ağacı, güçlü bir rüzgarla sarsıldığında nasıl ham incirlerini dökerse, gökteki yıldızlar da öylece yeryüzüne düştü.
Gökyüzü dürülen bir tomar gibi ortadan kalktı. Her dağ, her ada yerinden sökülüp alındı.
Dördüncü melek borazanını çaldı. Güneşin üçte biri, ayın üçte biri, yıldızların üçte biri vuruldu. Sonuç olarak ışıklarının üçte biri söndü, gündüzün ve gecenin üçte biri ışıksız kaldı.