Книга Yuhanna Cтих 14 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

Yuhanna Yeni Ahit

Eski Ahit

Tekvin

Çıkış

Levililer

Sayılar

Tesniye

Yeşu

Hakimler

Rut

1 Samuel

2 Samuel

1 Krallar

2 Krallar

1 Paralipomenon

2 Paralipomenon

Ezra

Nehemya

Esther

Eyüp

Zebur

Atasözleri

Eski Ahit'te Hazreti Süleyman'a yazılan kitap

Süleyman'ın Şarkısı

İşaya

Yeremya

Ağıtlar Kitabı

Hezekiel

Daniel

Hoşea

Yoel

Amos

Obadya

Yunus

Mika

Nahum

Habakkuk

Sefanya

Hagay

Zekeriya

Malaki

Yeni Ahit

Matta

Markos

Luke

Yuhanna

Resullerin işleri

Romalılar

1 Korintoslulara

2 Korintoslulara

Galatlar

Efesliler

Filipililer

Koloseliler

1 Selanikliler

2 Selanikliler

1 Timoteosa

2 Timoteosa

Titusa

Filimona

İbraniler

Yakub

1 Petrus

2 Petrus

1 Yuhanna

2 Yuhanna

3 Yuhanna

Yahuda

Vahiy

← Предыдущая

Yuhanna

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21

Haftanın ilk günü erkenden, ortalık daha karanlıkken Mecdelli Meryem mezara gitti. Taşın mezarın girişinden kaldırılmış olduğunu gördü.

Koşarak Simun Petrusa ve İsanın sevdiği öbür öğrenciye geldi. «Rabbi mezardan almışlar, nereye koyduklarını da bilmiyoruz» dedi.

Bunun üzerine Petrusla öteki öğrenci dışarı çıkıp mezara yöneldiler.

İkisi birlikte koşuyordu. Ama öteki öğrenci Petrustan daha hızlı koşarak mezara önce vardı.

Eğilip içeri baktı, keten bezleri orada serili gördü, ama içeri girmedi.

Ardından Simun Petrus geldi ve mezara girdi. Orada serili duran bezleri ve İsanın başına sarılmış olan peşkiri gördü. Peşkir keten bezlerle birlikte değildi, ayrı bir yerde dürülmüş duruyordu.

O zaman mezara ilk varan öteki öğrenci de içeri girdi. Olanları gördü ve iman etti.

İsanın ölümden dirilmesi gerektiğini belirten Kutsal Yazıyı henüz anlamamışlardı.

Bundan sonra öğrenciler yine evlerine döndüler.

Meryem ise mezarın dışında durmuş ağlıyordu. Ağlarken eğilip mezarın içine baktı.

Beyazlara bürünmüş iki melek gördü; biri İsanın cesedinin yattığı yerin başucunda, öteki ayakucunda oturuyordu.

Meryeme, «Kadın, niçin ağlıyorsun?» diye sordular. Meryem, «Rabbimi almışlar» dedi. «Onu nereye koyduklarını bilmiyorum.»

Bunları söyledikten sonra arkasına döndü, İsanın orada, ayakta durduğunu gördü. Ama Onun İsa olduğunu anlamadı.

Параллельные места

Matta 28:9

Luke 24:16

Yuhanna 21:4

İsa ansızın karşılarına çıktı, «Selam!» dedi. Yaklaşıp İsanın ayaklarına sarılarak Ona tapındılar. Ama onların gözleri Onu tanıma gücünden yoksun bırakılmıştı. Sabah olurken İsa kıyıda duruyordu. Ne var ki öğrenciler, Onun İsa olduğunu anlamadılar.

İsa, «Kadın, niçin ağlıyorsun?» dedi. «Kimi arıyorsun?» Meryem Onu bahçıvan sanarak, «Efendim» dedi, «Eğer Onu sen götürdünse, nereye koyduğunu söyle de gidip Onu alayım.»

İsa ona, «Meryem!» dedi. O da döndü, İsaya İbranice, «Rabbuni!» dedi. Rabbuni, öğretmenim demektir.

İsa, «Bana dokunma!» dedi. «Çünkü daha Babanın yanına çıkmadım. Kardeşlerime git ve onlara söyle, benim Babamın ve sizin Babanızın, benim Tanrımın ve sizin Tanrınızın yanına çıkıyorum.»

Mecdelli Meryem öğrencilerin yanına gitti. Onlara, «Rabbi gördüm!» dedi. Sonra Rabbin kendisine söylediklerini onlara anlattı.

Haftanın o ilk günü akşam olunca, öğrencilerin Yahudi yetkililerden korkusu nedeniyle bulundukları yerin kapıları kapalıyken İsa geldi, ortalarında durup, «Size esenlik olsun!» dedi.

Bunu söyledikten sonra onlara ellerini ve böğrünü gösterdi. Öğrenciler Rabbi görünce sevindiler.

İsa yine onlara, «Size esenlik olsun!» dedi. «Baba beni gönderdiği gibi, ben de sizi gönderiyorum.»

Bunu söyledikten sonra onların üzerine üfleyerek, «Kutsal Ruhu alın!» dedi.

«Kimin günahlarını bağışlarsanız, bağışlanmış olur; kimin günahlarını bağışlamazsanız, bağışlanmamış kalır.»

Onikilerden biri, «İkiz» diye anılan Tomas, İsa geldiğinde onlarla birlikte değildi.

Öbür öğrenciler ona, «Biz Rabbi gördük!» dediler. Tomas ise, «Onun ellerinde çivilerin izini görmedikçe, çivilerin izine parmağımla dokunmadıkça ve elimi böğrüne sokmadıkça inanmam» dedi.

Sekiz gün sonra İsanın öğrencileri yine evdeydiler. Tomas da onlarla birlikteydi. Kapılar kapalıyken İsa gelip ortalarında durdu, «Size esenlik olsun!» dedi.